Reisverslag 4 Plitvice-Split, Hvar en een koppige achterband

Het nationale park van Plitvice is sinds 1979 cultureel erfgoed. De beschrijving in onze reisgids belooft dan ook veel moois.  De camping ziet er gelijk al goed uit; vrije plekken, veel ruimte en ook al een redelijke bezetting ( veel pensionado’s).  De wandeling in het nationale park overtreft alle verwachtingen; watervallen, mooie planten, weinig toeristen en een heldere voorjaarszon.  

Na een redelijke koude nacht ( zeven graden) vertrekken we zaterdag 21 april naar Split om daar met de boot over te steken naar het eiland Hvar (gegarandeerd mooi weer). We besluiten om de boot van 20.30 uur te nemen zodat we daarvoor nog het paleis van Diocletianus in Split nog kunnen bezoeken. We kunnen de auto alvast op de kade parkeren en gaan met de fiets de stad in.

Nadat we na de lunch weer bij de fietsen komen, blijkt mijn band zo plat als een dubbeltje te zijn. In Split vieren de fietsenmakers op zaterdag al weekend dus met een reparatiesetje van tien jaar oud plakken we de band en gebruiken de ruwe kant van een in allerijl aangeschafte nagelvijl als schuurpapier;  een geleende champagnekoeler om het gaatje in de binnenband te lokaliseren doet ook goede diensten.  Ruim voor de afvaart is de band geplakt en met een tevreden gevoel rijden we  de boot op. Als we om half elf op een in diepe duisternis gedompeld eiland arriveren blijken de campings nog dicht te zijn, maar de hotels niet! Om 23.00 uur checken we in bij een ( naar later blijkt) fantastisch hotel dat vandaag voor het eerst weer geopend is! Een gelukje dus (eufemistisch uitgedrukt).

Zondag 23 april maken we tijdens het ontbijt kennis met een Australisch echtpaar dat in drie maanden Azië en Europa bezoekt. In een moordend tempo bezoeken ze de highlights van de omgeving; op Hvar blijven ze drie nachten om daarna weer door te reizen naar Griekenland.

We doen zoals het op een zondag betaamt rustig aan: we maken een wandeling langs de kust en verkennen de omgeving per auto; ook komen we er achter dat mijn fietsband weer plat is. Gelukkig is de fietsenmaker (een vakman volgens Dirk) op Hvar maandagmorgen al vroeg aan het werk. In een oogwenk verwisselt hij de binnenband.

We verkassen maandag 24 april ook naar de hoofdstad van het eiland: ook Hvar genaamd. Een gezellig  kustplaatsje met een mooie vesting. Hier huren we een kamer. Als we dinsdag een fietstochtje willen maken, blijkt mijn achterband weer lek te zijn. We lopen dan maar naar een strandje en hebben een luie middag. Woensdag 25 april vertrekken we richting Podgorica, maar niet voordat we maar weer eens bij de fietsenmaker langsgaan. De fietsenmaker begrijpt er niets van, kan  wel een gat vinden in de binnenband, maar niet in de buitenband. Hij plakt de binnenband en wij hopen er het beste van. Inmiddels hebben we wel een reservebinnenband en een reparatiesetje aangeschaft !

De reis naar Podgorica gaat via Bosnië Herzegovina en Montenegro. Bij alle grenzen worden de paspoorten gecontroleerd en gekopieerd.  Bij de grens van Montenegro moeten we zelfs de groene kaart laten zien (die we gelukkig onderuit de rugzak vandaan kunnen toveren).

Net over de grens bij Montenegro strijken we neer. We huren weer een appartement ; ook hier zijn de campings nog dicht. Het uitzicht vanuit ons appartement is fantastisch; we kijken uit  over de baai van Kotor. Het weer is helder en het is zo’n 25 graden. Heerlijk temperatuurtje om op het terras te zitten, een boek te lezen en verder lekker niets te doen.

Fijne Koningsdag allemaal! Hoop dat jullie ook mooi weer hebben.

Vakantiegroeten van Marleen en uiteraard ook van Dirk.