Reisverslag 8 Meteora, Thessaloniki, Sithonia, Volos, Skiathos

Reisverslag 8 Meteora, Thessaloniki, Sithonia, Volos, Skiathos

De tweede en meteen al laatste dag in Meteora start ik fanatiek: ik ga weer eens een half uurtje hardlopen. Ik begin gelijk op de camping in Kalambaka. Na 50 meter begint de weg al aardig omhoog te lopen, en dit blijkt geen tijdelijke kwestie te zijn.  Sterker nog, het stijgingspercentage van de weg en daarmee het verlangen om aan de terugweg te beginnen nemen snel toe. Ik besluit bij het eerste klooster de terugweg te aanvaarden, zodat ik nu mijn handen vol heb om mijn snelheid te temperen. Uiteindelijk haal ik op deze manier mijn doel voor vandaag, wel leidt het in de dagen hierna tot spierpijn op onverwachte plekken. En we gaan weer reizen. We hebben afgesproken Do en René te ontmoeten, oude studievrienden van de Lieflandlaan in Utrecht, die ook in Griekenland op reis zijn. De plek van ontmoeting is Kalamitsi, gelegen op het zuidelijkste puntje van Sithonia, één van de drie schiereilanden ten Zuiden van Thessaloniki. De overige twee heten Kassandra en Athos (het autonome schiereiland  waar alleen mannen mogen komen). Onze verplaatsing hemelsbreed zal daardoor maar ongeveer de helft zijn van het echte aantal kilometers dat we door de omweg moeten gaan afleggen (kijk maar eens op de kaart van Griekenland).

 Op deze reis maken we nog wel even een tussenstop van 3 dagen in Eponami, net iets ten zuiden van Thessaloniki, met een camping aan het strand. In de directe omgeving stikt het hier van smalle onverharde weggetjes, die door de overvloedige regenval welke ons hier overkomt  in modderpoelen veranderd zijn. Helaas heeft onze Tomtom de eigenaardigheid om ons juist via deze routes naar de camping te leiden, hetgeen ons tot twee keer toe bijna noodlottig wordt. Door adequaat ingrijpen van de chauffeur wordt door een slippende achteruitrijactie de helling op nog net het inschakelen van een hulpexpeditie met takelwagens voorkomen. Overigens maakt de omgeving verder veel goed: de camping ligt nabij een natuurgebied aan het strand met gratis bedjes en  beschikt over een  uitstekende kok, waardoor we overvloedig gebruik maken van zowel ontbijt, lunch en avondeten.  Na deze tussenstop is het nog twee uur rijden naar Kalamitsi, waar wij ’s middags René en Do kunnen begroeten.  Erg leuk om weer eens uitgebreid met elkaar te babbelen na zo’n lange tijd en het is weer als vanouds. Intussen doen we allerlei leuke trips waaronder een aantal bergwandelingen, een wijnproeverij en een rondleiding door een kapitale villa waar Salvador Dali, Onassis, Nurejev en allerlei andere grootheden vertoefden. Intussen hebben wij de plaatselijke horeca natuurlijk niet verwaarloosd, kortom het was weer erg gezellig.

Na vijf dagen trekken we weer verder. Voor een groot deel  dezelfde omweg over Thessaloniki brengt ons na een aantal uren in Volos, waar wij bij een ticketservice besluiten een retourtje naar het eiland Skiathos te boeken. ’s Avonds om kwart voor acht vertrekt de boot, maar het kan ook later worden vertelt de kaartjesverkoper vrolijk. Intussen is hij hartelijk en zeer gastvrij en verleent hij ons drie kwartier onderdak omdat er een enorme onweersbui is losgebroken. Zijn voorspelling komt feilloos uit: de veerpoot is niet van het klassieke type van een pont: hij heeft een echte voorkant en een achterkant. Dit betekent dat alle auto’s er via de achterkant op (en straks af) moeten rijden en er moet ook nog onderscheid moet worden gemaakt tussen auto’s die Skiathos als bestemming hebben en die naar Skopelos gaan. Veel auto’s moeten er achteruit op, waarbij er zeker een stuk of acht trucks met opleggers meegaan. Van sommige combinaties gaat alleen de aanhanger mee. Kortom, het is een eindeloos gepriegel, waarbij de marges tussen de vehikels af en toe centimeters betreft. Zelf worden wij gecoacht door een opgewonden schreeuwende zeebonk, die drie  basishandelingen kent: righ, left en stop.  Ik krijg de indruk dat ik niet zijn beste leerling ben, maar na enig heen en weer gepruts staat de auto klem tussen een bromfiets en een aanhangwagen met een zeilboot. Kortom,  perfect geparkeerd en het kost mij 10 minuten om uit onze auto te geraken. Je zult begrijpen dat de aankomst op Skiathos weer de nodige tijd in beslag neemt, zodat wij rond middernacht op zoek  gaan naar een camping. Er moet er een zijn aan het eind van de weg naar het eiland, dus wij gaan welgemutst op weg. Na enig zoekwerk vinden wij de camping rond een uur of een en bemerken we dat hij gesloten is. Wij raken niet in paniek en aanvaarden de terugweg richting de haven. Halverwege zien we een geschikt hotel, en na enig zoekwerk vinden wij een lid van het personeel. Zijn bevoegdheden blijken beperkt en op onze vraag of wij een kamer kunnen krijgen gaat hij met enige schroom zijn baas wakker maken die al blijkt te slapen. Na wat gestommel komt hij zijn kamer uit, maar na ons verzoek gehoord te hebben, verbetert zijn humeur aanzienlijk en krijgen wij een kamer voor drie nachten a 35 euro per nacht. Kortom iedereen blij en de volgende dag blijkt ons uitzicht geweldig.

Groeten van Marleen & Dirk

19 mei 2018