Reisverslag 3 Vrijdag 20 april, eerste dag in Plitvice (Kroatië)

Na de pracht en praal en het drukke stadsleven in Wenen zijn we gisteren neergestreken in de stilte van natuurpark Plitvice in Kroatië. Het was een uur of 5 rijden en tijdens de rit hebben we en passant een kleine cursus praktische geografie gekregen. Bij de grens Oostenrijk - Kroatië kochten we een vignet van 15 euro voor een week gebruik van het binnenlandse wegennet. Realiserend dat we langer dan een week in Kroatië zouden verblijven, vroegen we de man achter het loket om dit te mogen omwisselen voor een maandvignet, waarbij we vanzelfsprekend het benodigde extra bedrag gaarne wilden bijbetalen. Dit ging de dienstdoende beambte te ver, zo soepel was hij niet. We vonden een oplossing in de constructie om een 2e vignet a 15 euro aan te schaffen, dat een week later inging. Welgemoed reden wij het land in, om na een kilometer of 10 wederom te moeten stilhouden bij een man in een hokje die ons om onze paspoorten vroeg. Hier realiseerden wij ons dat onze vorige grens niet die tussen Oostenrijk en Kroatië was geweest, maar die tussen Oostenrijk en Slovenië. Pas nu kwamen we Kroatië binnen (in het bezit van 2 vignetten voor het Sloveense wegennet). Laat ons even weten als jullie iemand kennen die daar belangstelling voor heeft.

Wenen was erg leuk. Een bijzondere stad, boordevol monumenten en parken, wat in combinatie met een weldadig voorjaarszonnetje ons goed deed. We bezochten samen Schönbrunn, de dag erna bekeek Marleen het Sissi museum, met serviezen etc. Voor mij werd dat 1 dag na Schönbrunn te veel; jullie begrijpen dat ik de voorkeur gaf aan het Albertina museum,  met Keith Haring, Picasso en Monet. Het hoogtepunt van Wenen kwam op de avond van de tweede dag. We hadden 2 kaartjes gekocht voor de musical Tanz der Vampire. Onze oud collega Dawn Bullock speelt hierin mee, zij woont al sinds een jaar in Wenen. Een supervoorstelling met prachtige zang en mooie toneel effecten. Helaas deed Dawn niet mee, ze had 3 dagen hiervoor tijdens de voorstelling een meniscus blessure opgelopen.  Jammer, maar we hebben na de voorstelling in een naburig café nog even met haar nagekletst. Vandaag hoorden we dat ze moet worden geopereerd.

Het is nu 10 uur, ik zit aan een houten tafeltje in een weldadig voorjaarszonnetje. We gaan nu op weg voor een tochtje naar de watervalletjes, waar dit natuurpark beroemd om is geworden en sinds 1979 werelderfgoed status heeft.

Groeten uit Slovenië o nee: Kroatie!

Groeten van Dirk en uiteraard ook van Marleen  die na een na een struikelpartij in Wenen een groot blauw oog heeft.

Marleen & Dirk